Naar aanleiding van een manifest van de Franse criticus Pierre Restany, Manifeste du Nouveau Réalisme, op 14 april 1960. Vond een nieuwe stroming doorgang in de steeds veranderende wereld van dat moment. Hij schreef :"De traditionele middelen zijn uitgeput; er is geen andere reactie mogelijk dan de afschaffing van het schilderij." In het tweede manifest, dat het jaar daarop verscheen, verklaarde hij: "De nieuwe realisten zien de wereld als een schilderij, een groot fundamenteel waarvan zij zich wezenlijke fragmenten eigen willen maken."

De groep Les Nouveau Réalistes werd opgericht op 27 oktober 1960 in het atelier van Yves Klein. De stichtende leden waren Arman, François Dufrêne, Raymond Hains, Jacques Villeglé, Wolf Vostell, Yves Klein, Martial Raysse, Daniel Spoerri, Jean Tinguely, Mimmo Rotella, en César. Later sloten zich Niki de Saint Phalle en Christo aan bij deze groep.

Een eerste collectieve manifestatie vond plaats tijdens het Festival d'avant-garde, te Parijs in november-december van 1960. Daarop volgde in mei 1961 een tweede expositie, in de 'Galerie J.', met het thema Quarante Degrés au-dessus de Dada. De 'nieuwe realisten' exposeerden vervolgens in juni te Stockholm en in juli te Nice. In 1961 en 1962 werd aan hun werk een speciale zaal gewijd tijdens de Parijse Salon Comparaisons. In juli 1961 waren ze te zien op de expositie Paris-New York van de Galerie Rive droite en in juni 1962 op de expo Donner à voir I van de Galerie Creuze.

De kunstenaars confronteerden de kijker met hun bewerkingen van alledaagse dingen uit de urbane omgeving. Zo bijvoorbeeld werden er door Arman accumulaties gemaakt van dagdagelijkse voorwerpen zoals scheermesjes, verftubes, horloges, knopen en dergelijke. Daniel Spoerri fixeerde eettafels na de maaltijd en hing deze aan de muur als Tableaux Pièges en Jean Tinguely maakte assemblages met allerlei ready made onderdelen. Restany filosofeerde over la poésie d'une civilisation urbaine.

Alle kunstenaars die in deze groep actief waren kregen wereldfaam en zijn te vinden in belangrijke museale collecties wereldwijd. De groep had grote invloed en had veel linken met andere kunstenaars en bewegingen. De beweging hield uiteindelijk tien jaar stand en werd opgeheven in Milaan in 1970.